Sakinliği, yeşili, kuş sesleri ve doğal klima özelliğiyle farklı bir yaşamın sunulduğu Karabağlar Yaylası’nda “irim” ve “kesik”lerin ayrı bir yeri vardır.
Karabağlar Yaylası’nın jeomorfolojik yapısından dolayı, suyun yer altına tahliyesini sağlayan 3 adet düden bulunmakta ve tarlalarda kalan fazla suyun tahliyesi için yüzlerce yıl evvel oluşturulan ve irim-kesik denilen peyzaj yapıları bulunmaktadır.
İrimler, tarlalardaki fazla suyun boşaltılması ve yağmurun kendi cazibesi ile akışına imkan sağlayan, kışın dere yatağı, yazın da yurtlara ulaşım için kullanılan 2-3 metre genişliğindeki toprak yollardır.
Kesikler ise irimler oluşturulurken kazılan toprağın tarla sınırına doğru biriktirilmesi ile oluşturulan toprak yığınlarıdır. Kesiklerde doğal olarak veya yaylalıların dikmesi ile yetişen yabani gül, erik, böğürtlen, üzüm gibi bitkiler bulunmakta, karatavuk, bülbül, yılan, kaplumbağa gibi canlı türleri de bu kesiklerde yaşamaktadır.
Akdeniz ikliminin etkisi altında olan yayla, çok yağış aldığı için de zengin bir bitki örtüsüne sahiptir. Çevresindeki dağlar makilik, yayla bölgesi ise ağaç ve çalılıklardan oluşur. Karabağlar’da kavak (çınar ), akasya ve yöreye özgü (son dönemde hastalık sebebiyle kuruyan) karaağaçlar yer alır. Kış aylarında dağlardan akan sular ve yağışlar göllenme oluşturur. Ki bu göllenme sonucunda yeraltı sularına kaynak sağlanır ve topraklar verimli hale gelir.
GÖÇ GÖÇ ÇİÇEĞİ
Karabağlar Yaylası’nda Göç Göç Çiçeği olarak bilinen ve Latince adı Sternbergia Lutea, Türkçesi ise Sarı Çiğdem olan bu güzellik bir anlamda halk için doğal habercidir aslında. Soğanlı bir bitki olan şerit şeklinde koşu yeşil yaprakları bulunan ve Eylül-Kasım ayında sarı renkli çiçek açan bu bitki kesiklerde görüldüğünde ‘yayladan Menteşe merkeze göç zamanı gelmiştir’ diye yorumlanır.